Inspiracją do stworzenia tej pracy było policyjne zdjęcie zabitych komunardów złożonych do trumien. W zbiorowym portrecie rozstrzelanych uderzają za małe trumny, z których wystają zwłoki ofiar. Do działania leżącego u podstaw pracy Tableau II zostali zaproszeni między innymi studenci z pracowni Jerzego Jarnuszkiewicza, którego asystentem był Grzegorz Kowalski. Ubrani w białe kitle eliminujące ekspresję stroju, wykonują ruchy: kładzenia się do trumien, stawania i wychylania się z nich. Sensem ich działania miało być spotkanie z przedmiotem, meblem, bez sugestii autora, bez znajomości fotografii, która go zainspirowała. Uwiecznione na zdjęciach „rzeźby” zachowują tożsamość jednocześnie w zaistniałej zbiorowej i wyabstrahowanej sytuacji.