W Serwecie dramatycznej bohaterem dramatu jest haft krzyżykowy, rezultat czasochłonnego i żmudnego zajęcia, wielu kobietom dającego moment odpoczynku i wyciszenia w codziennej krzątaninie. Haftowanie czy koronczarstwo okupuje czas prywatny, ofiarowany sobie na podstawie samousprawiedliwiającego alibi pracy rodzinie użytecznej. Robótki ręczne należały również przez stulecia do dziedziny sztuki domowej, jedynej historycznie dostępnej kobietom formy ekspresji artystycznej. Semantyczne pole, które wytwarza malarstwo Olgi Wolniak, nadaje wymiar publiczny kobiecemu rękodziełu. Monumentalizacja wzoru i umieszczenie go w rozległej, bezczasowej przestrzeni tworzą kosmiczną scenę dla cichych dramatów krzyżyka i mereżki.