Akcję Poezja Aktywna przeprowadzono w przejściu podziemnym pod skrzyżowaniem Alei Jerozolimskich i ulicy Marszałkowskiej w Warszawie w 1971 roku. Było to obok łódzkiej Legalności przestrzeni jedno z pierwszych w Polsce działań w przestrzeni publicznej miasta. Partum przygotowała papierowe litery potrzebne do ułożenia fragmentu tekstu Ulissesa Jamesa Joyce’a, przyniosła je w torbie, a następnie rozsypywała pod nogami przechodniów, którzy prozę Joyce’a roznosili na podeszwach po ulicy, do przystanków tramwajowych, w miasto. Działanie artystki było skromne, nienachalne, na granicy dostrzeżenia w ruchu miejskim. Zdjęcia dokumentacyjne nie utrwaliły żadnych widocznych reakcji przechodniów, natomiast rozpoznawalny jest na nich młody Krzysztof Wodiczko, obecnie jeden z najbardziej znanych na świecie artystów sztuki publicznej, który 1971 roku przyszedł zobaczyć akcję Partum.

Poezja Aktywna w kolekcji Fundacji pochodzi z powtórzenia akcji w 2006 roku, przy okazji monograficznej wystawy artystki w Królikarni. Powtórzenie różniło się wieloma szczegółami. W przejściu podziemnym, zabudowanym po 1989 roku sklepami, brakowało wolnej przestrzeni – toteż akcja została przeniesiona nieopodal, w pobliże stacji metra Centrum. W związku z obecną sytuacją życiową – Partum mieszka w Berlinie, a cykl prezentacji jej sztuki w Polsce odbył się po bardzo długiej artystycznej nieobecności w kraju – artystka wybrała inny tekst, fragment epilogu Pana Tadeusza Adama Mickiewicza („o, gdybym kiedy dożył tej pociechy, żeby te księgi zbłądziły pod strzechy”). Tekst został wyklejony na bruku przed rozsypaniem liter. Działanie nie odbywało się tak anonimowo, jak w 1971 roku, bo przyglądała mu się spora grupa ludzi świata sztuki, dziennikarzy i fotoreporterów.